راهنمای تحصیلی

مقدمه

برنامه ریزی اجتماعی شامل تهیه نقشه هایی برای اقدامات آینده در رابطه با نهادها و منابع اجتماعی است. رشته برنامه ریزی اجتماعی و تعاون یک طرح "اجتماعی" برای پاسخگویی به نیازهای یک جامعه طراحی شده است ، که در بسیاری از موارد ، به معنای یک کل ملت است. این کاربرد ، که در آن برنامه ریزی اجتماعی معادل برنامه ریزی اجتماعی است ، به طور کلی توسط دانشمندان علوم اجتماعی پذیرفته شده است (برای مثال ، مراجعه کنید به Myrdal 1959). اما برنامه ریزی اجتماعی گاهی اوقات به معنای برنامه ریزی توسط یک گروه در مقایسه با برنامه ریزی توسط یک فرد نیز مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین برنامه ریزی اجتماعی گاهی به جای اینکه شامل برنامه ریزی اقتصادی شود ، مکمل تلقی می شود. در این حالت ، برنامه ریزی اجتماعی به معنای برنامه ریزی برای فعالیت های غیر اقتصادی یک جامعه است.

 

تاریخچه اخیر در قرن حاضر و به ویژه از جنگ جهانی دوم ، اهمیت برنامه ریزی اجتماعی ، هم به عنوان یک ایده و هم به عنوان یک مجموعه نهادی ، رشد سریعی داشته است. اگرچه در فهرست دائرlopالمعارف علوم اجتماعی به طور کلی به برنامه ریزی اجتماعی اشاره نمی شود ، اما مقاله آن تحت عنوان "برنامه ریزی اقتصادی ملی" نتیجه گیری می کند: "... به نظر می رسد جهت گیری جامعه مدرن به سمت اقتصادی برنامه ریزی شده باشد" (Lederer 1933، vol. 11 ، ص 205) علیرغم جنجال ، اغلب در سطح بالایی از انتزاع فکری ، در مورد امکان پذیر بودن یا مطلوب بودن مفهوم برنامه ریزی بسیار جامع ، به نظر می رسد ایده برنامه ریزی اجتماعی در قسمت اعظم دنیای مدرن و در برنامه ها نهادینه شده است. از سازمانهای بین المللی ، به طوری که ، از نظر منطقی و فلسفی ، به رسمیت شناخته شده است. در این می توان آن را با ایده های پیشرفت ، برابری و رفاه مقایسه کرد که ناشی از همان روند گسترده زندگی مدرن به سمت صنعتی شدن و عقلانیت فنی است.

 

در اوایل دوره صنعتی ایدئولوژی لیبرال لیز فیر در صعود بود. دولت ها در واقع مداخلات اجتماعی و اقتصادی انجام می دادند ، اما در کل فقط خودکامه های به سبک قدیمی و برخی اقلیت های سوسیالیست بودند که به عبارتی کلی تر فکر می کردند. ستادهای عمومی ارتش ، در دوره قبل از 1914 ، بدنه هایی بودند که به احتمال زیاد "نقشه" می کشیدند. از آنجا که جنگ مدرن به صنعت بستگی دارد ، برنامه ریزان نظامی نمی توانند س industrialالات صنعتی و مدنی را نادیده بگیرند.

 

جنگ جهانی اول شامل بسیج بسیار گسترده تری از طرف دولتهای متخاصم بزرگ با تمام منابع ، اقتصادی و اجتماعی و همچنین نظامی خود ، از آنچه قبل از آن تصور می شد ، بود. اورژانس ملی اهمیت تلاش برای جنگ ، به عنوان مثال ، سطح ملی بهداشت و آموزش را به ارمغان آورد. در بعضی از کشورها جنگ به دنبال انقلاب انجام شد و در تمام کشورهای مهم اروپایی که درگیر آن بودند ، در همه سطوح سیاسی ، نیاز به اصلاحات اجتماعی و اقتصادی را تشخیص دادند. ایده برنامه ریزی اجتماعی ، و به ویژه برنامه ریزی اقتصادی ملی ، در طول روزهای بین جنگ در روز روشن ظاهر شد. مشکل چرخه تجارت و بیکاری ، این گرایش را تقویت کرده و منجر به افزایش مداخلات و برنامه ریزی های دولتی حتی در ایالات متحده می شود ، جایی که ایمان به شرکت های خصوصی خصوصی همچنان پابرجاست.

 

جنگ جهانی دوم تأثیرات جنگ جهانی اول را مکرر و تشدید کرد. نه تنها برنامه ریزی کامل برای خود جنگ وجود داشت ، بلکه برنامه های بازسازی پس از جنگ ، تقریباً به محض شروع جنگ ، در انگلیس و برخی دیگر از کشورها تحقق یافت. پس از جنگ ، سازمان های بین المللی چند برابر شدند و برنامه ریزی های اجتماعی بین المللی شدند. علاوه بر این ، در اواسط دهه 1960 تقریباً تمام سرزمین های استعماری به استقلال دست یافتند و گروه بزرگی از ملت های جدید برنامه های توسعه ملی را آغاز کردند ، که در آنها ایده "طرح" تقریباً پیش پا افتاده بود.

منبع : https://pasokhbama.com/رشته-برنامه-ریزی-اجتماعی-و-تعاون/